Vikings voor een nacht

van Knud Baade*

‘Voor anker!’ werd die dag geroepen,
want het scheepsvolk stond al weken droog
van ’t hete zuiden naar het noorden,
waar de kust hun kronkelbrein bewoog.

De sloep werd vliegensvlug gestreken,
door de branding klapte ’t naar de kust,
waaraan de kronkels zich niet stoorden,
’t brein was voorbereid op drank en lust.

Als vikings vielen zij er binnen,
lieten ook de drank naar binnengaan,
waarmee hun drift versnellend spoorde,
’t kwam wat later op ‘voor anker’ aan.

Na ’t lozen werd er weer gehesen,
dubbel, ’t ging ook om de laatste fles
tot niemand meer de ander hoorde
tot geroepen werd: ‘De klok van zes!’

De sloep werd eindelijk gevonden,
na het kronkelpad de laagte in,
de branding overstemde woorden,
in nog viking zijn had niemend zin.

* Knud Baade (1808-1879)
Schilderij ‘Noorse kust bij maanlicht’