Sulverkeninginne

De keninginne stiet yn ’t wetter,
spegel foar har slank figuer,
mei sulverglâns behongen
om foar status troch te gean,
it leit oan har natuer.

De kombinaasje kin net better:
spegel, tagelyk it bad,
foar ’t ljocht al út ’e fearren;
ûnbeweechlik bliuwt se stean
nei’t sy toilette hat.

Sa stiet sy tusken de lakeien,
blaugriis yn it kreaze pak,
sy wachtsje op har winken
om foar har op jacht te gean,
sa krijt se har gerak…

… de mûzen meie har net lije.