Hy wie de stichter fan it gouden flues,
Filips de Goede, hartoch fan Bourgondië,
’t gebiet dat hieltyd grutter waard,
wat hiel wat oer it stribjen seit
en oer de grinzen op ‘e kaart,
mar wie de hartoch ek in goede heit?

Wa’t nei ekspânsje stribbet, bliuwt net thús,
ek net de goede hartoch fan Bourgondië,
behalve foar in pracht portret,
fan earst de hartoch, dan de soan,
dy’t harkje moat nei heit syn wet:
in moaie jonge, sêft fan aard en toan.

In homo waard oan heit syn hôf wol sein,
mar Karel, kommend hartoch fan Bourgondië,
hie gjin ferlet fan frouljuspraat,
hy spile gauris op ‘e poat
en sette heit yn ’t eigen skaad,
wat útrûn op heech spul, sawat in moard.

Wa’t nei ekspânsje stribbet, wurdt ferslein
of slacht sels ta, de hartoch fan Bourgondië
sloech fjouwertûzen manlju dea,
lei sa op ’t noarden ek de hân,
dat Karel hie wol keardelslea
mei as gefolch ’t begjin fan Nederlân.

* Rogier van der Weyden (1399/1400-1464)
Skilderij ‘Portret fan Filips de Goede’
Skilderij ‘Portret fan Karel de Stoute’