Eútichus libbet op ‘e nij

fan ûnbekend*

Se seine dat ik dea west ha,
mar dêr wit ik neat fan,
hoe soe ik dat ek witte moatte?
In deadenien kin neat mear sjen,
se seine… it wie stjerrend wier… no sa!

Ik wie nijsgjirrich nei ’t berjocht
fan Paulus oer de Hear,
dy’t opstien wie, as troch in poarte
fan dea nei libben, Paulus koe ’t
moai bringe: fan de neare nacht nei ’t ljocht.

De lampen brânden yn de seal,
it duorre lang, ’t waard waarm,
de eagen koe ’k net iepenhâlde
dêr yn de finsterbank, doe moat
ik fallen wêze, wekker wie ’k mar heal.

Se seine, Paulus kaam derby
en foel op my, ’t kaam klear,
se moasten ’t each op Jezus hâlde,
dat hearde ik, doe koe ’k wer sjen,
it fielde as begûn ik op ’e nij.

* Yllustraasje ‘Paulus jout Eútichus it libben werom’