Op nylhoarsjacht

fan ûnbekend*

Hélène, prinses fan Orléans,
dan wit men wol: fan heech komôf,
it kin wiswier net misse
dat sy wie gjin man,
mar ’t stiek by har al gau net nau.

Sy stiek it wide wetter oer,
socht nei de boarne fan de Nyl
en koe de fierte risse,
wist fan rêst noch doer,
ferlear oan Afrika har siel.

De swarte siel stie har hiel nei
en joech krekt oan hoe’t mei de spear
de bisten deade waarden,
mar sy lei de wei
út fan de blanke mei ’t gewear.

’t Gewear hie syn fertuten dien:
it nylhoars lei folslein ferslein,
gjin needsaak om te laden;
it read rûn troch it grien…
de blanke siel hat tanke sein.

* Foto ‘Prinses Hélène op nylhoarsjacht’