Finzenisferslach fan Paulus

fan ûnbekend*

Wy rûnen troch de finzenis,
noch sear die ús de lea
troch ’t fuotteblok en alle strimen,
mar hawar, in skok hie ús befrijd
of kaam ferlossing nei de bea?

Ik seach ’t wie mis mei de sipier,
dy’t him tekoart dwaan woe,
want mei syn wurk koe hy ’t net rymje,
mar gjin noed, ik ha him fluch fernijd
dat elk dêr sitten bliuwe soe.

Behalve wy, wy mochten mei,
hy hie der grif fan leard,
as tank fersoarge hy ús strimen,
wylst fertelden wy him ús bliid nijs,
foar ’t dopen hat er him bekeard.

It stedsbestjoer kaam ek mei nijs:
wy koene frij wer gean,
’t wie net te rymjen mei ús strimen,
as Romeinen wiene wy op reis
mei ’t rjocht om frij te gean en stean.

Yllustraasje ‘Paulus en Silas en de sipier’