Nieuwjaarsmorgen

van Caspar David Friedrich*

Het schip ligt stil in de rivier
en wacht verlangend op een zucht,
nog rustend tussen nacht en dag;
de nevel hangt lang in de lucht,
het zuchten helpt geen zier.

De ene oever kleurt wit-groen,
de resten van herinnering,
het schip ging langzaam overstag
nadat het nog een zuchtje ving,
nu niet, want dat was toen.

De toekomst kennen ze nog niet,
er was wel sprake van ’t gerucht
dat men op beter hopen mag,
zoals een vogel in zijn vlucht
de overkant al ziet.

* Caspar David Friedrich (1774-1840)
Schilderij ‘Morgennevel in het Elbdal’