Kleurige takomst

Kleurige takomst

Men kin it libben swart-wyt sjen,
foar harren is it hjoed noch grien,
de takomst laket jonges ta
dy’t skipper wurde wolle,
pearse weagen, blau de loft;
sy ha dêr net sa lang mear stien,
har slepe litte woene se net ha.

In sleepstart op ’e ynheldei
soe earlik wêze, lykwicht jaan
oan Earnewâld, start fan de wâl,
mar soe de wyn dat wolle?
Heech de weagen, wyld de loft,
dus wie it slepend net te dwaan,
it like mei in frije start ek mâl.

De jonges wiene fierder rûn
en op ’e skeante sitten gien
mei útsicht oer de hiele mar,
dêr’t skûtsjes fierder wiene
as de weagen, pears en wyt,
dy’t rôlen nei it ploechje grien…
wat sy foar eagen hiene boeide har.