Ropping fan Mattias

fan ûnbekend*

Net dat ik soks ferwachte hie,
’k bedoel om Judas op te folgjen,
mar it lot foel hjoed op my,
in ropping, sa’t ik dat ferstie.

’t Wie Petrus dy’t de lieding hie,
hy liet him út oer ’t lot fan Judas,
dy’t foaroer foel, bluodrich ein,
op eigen ikker nei syn die.

Mei hûnderttweintich wiene wy
der, alle learlingen fan Jezus,
alles wie dêrmei wol sein,
it die ús allegearre nij…

… wat fierder oan de oarder kaam:
in nije tolfde sa die bliken,
’t lot foel net op Joazef, hy
hat my ’t grif net kwea-ôf naam.

It komt no oan op wurd en die,
dy beide moatte altyd strike.

* Ikoan ‘Mattias’