Ynhelle troch de Toara

fan Caravaggio*

Jawis, wy wiene ûnferstannen,
sa’t Jezus ús op wei ferwiet,
blyn en delslein troch syn krusiging,
omdat hy ús allinnich liet,
gjin iepening mear nei de takomst ta,
sa rûnen wy mei lege hannen.

Ynienen waarden wy ynhelle
troch ien dy’t harke nei ’t ferhaal
dat , sa’t bliken die, gie oer himsels;
dêrnei spriek hy yn kleare taal
ús ta oer wat der stie yn de Toara,
’t gie oer himsels, hy soe ’t fertelle…

… net daliks, letter ûnder iten,
doe’t hy by ús de bôle briek,
sa’t er earder ek wol die, in flits
dy’t ús djip yn de eagen stiek,
in teken sûnder wurden nei ús ta…
wy ha ússels wol wat ferwiten.

* Caravaggio (1571-1610)
Skilderij ‘Nachtmiel te Emmaüs’