Wurden heine en stjoere

fan Andrea Mantegna*

Hoewol’t de pine my ferskuort,
kin ik noch alles hearre,
hein de wurden nêst my op,
hoe is it mooglik dat myn maat noch spot
foar’t  wy straks stjerre.

As ik him goed begryp, dan stjoert
hy oan op noch in wûnder
fan de middelste oan ’t krús,
as kamen spikers út ’e hân en foet
fan ús as sûnders.

‘Sis maat, joust no noch net om God?
Wy ha de straf fertsjinne,
mar de Kristus treft gjin skuld…
Hear, tink oan my yn ’t ryk, oars sil myn lot
it heil net winne.’

Wat frjemd, de pine lûkt fluch fuort
by ’t hearren fan de wurden:
‘Wis, foar dy is ’t paradys
lykas foar my.’ Ik fiel my ticht by God…
hoe sil ’t noch wurde?

* Andrea Mantegna (sirka 1431-1506)
Skilderij ‘De krusiging’