Grouster hichten

Ut it skûtsje-argyf 2013

It is in groeisum jier
mei reiden withoeheech,
’t publyk hat dat wol witten:
de polderdyk is wat te leech,
it sicht dus minder fier,
de skippers ha der net mei sitten.

Tribunes fol mei folk
tsjin ’t reid fan Ie en Pik,
in plak om neat te missen;
’t moat folle heger: ‘Hjir bin ik,
de holle yn in wolk,
gjin skipper kin ’t hjir boppe risse.’

It is in bêst begjin
yn Grou, heech oan de wyn,
‘Doarp Grou’ lit it net sitte:
it alderheechst, de gong deryn,
it skot, omheech it kin,
de hichten binne net te mjitten.