Rode dromen

van Lourens Alma-Tadema*

Het halve werk lag op haar schoot,
de helft was er vanaf gegleden,
Lyda gaf zich in haar dromen bloot,
zo tussen dood en vrede.

Zijn dood kwam altijd in de nacht,
nadat zij had gezien de rode
avondlucht, door haar als bloed gedacht,
’t bericht kwam van een bode.

En toen hij uit het leger kwam,
was zij in diepe slaap verzonken,
zijn droom ging op in vuur en vlam,
zijn hart begon te bonken.

De rozen waren rood als bloed,
vervingen na de slaap zijn lonken,
hij volgde groetend zijn gemoed…
die avond werd hij dronken.

* Lourens Alma-Tadema (1836-1912)
Schilderij ‘Een stille groet’