Lytse koppen grutte lapen

Ut it skûtsje-argyf 2012

Se hiene ’t moarns al yn de kop,
hoewol’t de buien oer de weagen jagen:
it giet derûnder of derop,
de petten op, omheech de kragen.

’t Is foar de start al brún of wyt,
gjin peil om folle tugen op te lûken,
in loft dy’t as in brijwein stiet,
de swan kin wol in reefke brûke.

De koppen krije har gelyk:
se jeie as de buien oer de weagen,
’t publyk stiet op ‘e polderdyk
te sjen mei lapen doek foar eagen.

It giet derûnder of derop:
de heale moanne skynt as wie ’t de folle,
mar ’t poartsje krijt it yn de kop
en stampt foarby as wie ’t in bolle.