Twivels fan Judas

fan ûnbekend*

Wy wiene allegear ferstomme,
leauwe diene wy it net
wat Jezus fan ’e middei sei,
it hat my oan it tinken set:
it koe der, leau ik, wol fan komme.

It gie oer dea en wer ferrize,
ek oer gekoanstekkerij…
wat barde op ’e tredde dei,
dêr koene wy alhiel net by,
afijn, de takomst sil ’t wol wize.

Want mei it each op syn ferline
ha ’k myn twivels wolris hân,
ús master komt net altyd nei
wat hy fertelt, ’t leit foar de hân
dat oaren him de hannen bine.

* Ofbylding Missale Romanum:
‘Jezus kundiget syn lijen en stjerren oan’