Samaritaanske tank

fan Gebhart Fugel*

Samaritaan, dan noch melaatsk,
dat elkenien seach op my del,
de njoggen sike Joaden ek,
dêr’t ik de iensumens mei dielde,
want de minsken waarden kjel
fan ús gesicht, wat pynlik fielde.

Mar hy dy’t better makke, seach
ús oan, hy harke nei de rop
om mei te lijen yn ús noed;
ik wie ferheard, hy sei: ‘Gean hinne,
nei de pryster ta.’ It fielde goed,
wy waarden better ûnder ’t rinnen.

Myn njoggen maten draafden fuort,
ik tocht: de pryster earst of him
betankje foar myn skjinne hûd…
ik ha de kar foar ’t lêste makke
en fernaam oan eachopslach en stim,
’k gie net mear troch it gea as swakke.

* Gebhart Fugel (1863-1939)
Yllustraasje ‘De tsien melaatske manlju’