Twivel fan Tomas

fan ûnbekend*

Do moatst it allegear mar leauwe,
net dat Jezus ûnsin praat,
mar soms begjin ik spyt te krijen,
’t leit no ienkear yn myn aard.

Net nedich, seit er, om te soargjen,
want dat docht in raaf ek net,
mar sûnder fretten moat er lije,
leau mar net, hy hat it ret.

Wy moatte op ús iepenst wêze,
seit er, want de hear komt grif,
mar ûnferwachts; hy sil net mijen
wêze, binne wy wat wif.

Dat hy it sei, is net te leauwen,
want op ierde bringt er fjoer
en twaspjalt, soks rint út op lijen…
ûnsin, wa kin dêr no oer?

Ik koe it ek oan Judas merke
dat sok praat him net foldie,
lit ús foarearst der mar oer swije,
mei de tiid komt grif wol rie.

*Ikoan ‘Tomas’