Acht geven

van Lourens Alma-Tadema*

Hij is nog jong, maar zit al hoog
te kijken naar zijn linkervoet,
omdat die bij het lichaam hoort,
dat hij nog lang gebruiken moet,
marcherend door de poort.

De keizer kroont zich met de boog
van zijn triomf in oorlogstijd,
het marmer zegt het voort;
wie jong is, wordt al vast gewijd
aan hem, zoals het hoort.

De oudere, gewapend met
een stok, is lang soldaat geweest,
nostalgisch gaat hij daarmee voort,
ziet zich weerspiegeld in het beest:
‘Geef acht!’ is keizers woord.

Zijn naam, in marmer gegraveerd,
is Constantijn, met macht gekroond,
in harmonie met kruis en woord;
wie acht geeft, wordt door hem beloond,
de voeten gaan akkoord.

* Lourens Alma-Tadema (1836-1912)
Schilderij ‘Ten tijde van Constantijn’