Marta har soarch

fan Georg Friedrich Stettner*

Wy wenje hjir al jierren,
ha it yn dit doarp nei ’t sin,
twa susters mei ferskil yn aard,
ik hâld fan himmel, ’t moat wol skjin,
Marije hat by tinken baat.

Neat mis mei har, mar juster
wie ’k de hiele dei yn ’t spier,
want Jezus wie by ús te gast,
sy siet by him, sa foar de sier,
ik yn de wear, lykas dat past.

Faaks hie ’k it sa net sizze
moatten, mar it siet my heech
dat Jezus har dêr sitte liet,
wylst ik mar soarge, hie it dreech,
ik frege inkeld hoe’t dat siet.

Ik hie it net ferwachte,
mar it is no ienkear bard,
ik kriich in snútslach, sy gelyk,
Marije keas it bêste part,
ik stie mei ’t soargjen moai te kyk.

* Georg Friedrich Stettner (stoarn yn 1639)
Skilderij ‘Jezus yn it hûs fan Marta’