Wegerjende Samaritaan

fan ûnbekend*

’k Jou ta, it komt mar selden foar
dat Joaden troch ús buorren komme
op trochreis nei Jeruzalem,
mar leau my, ’k wie folslein ferstomme
doe’t twa stiene foar ús doar.

Se fregen my om ûnderdak,
ik hie it earst net yn de gaten,
it wie benammen foar har hear,
in Jezus, ek foar al syn maten,
myn reaksje wie: ‘Gjin plak!’

Wat tinke se dat ik de baan
fan taper ha, it moat net gekker!
Se fiere yn Jeruzalem
mar feest, dat smakket ús net lekker…
’k bin op ’t lêst Samaritaan.

Foto ‘Samaritaansk lânskip’