september 7, 2017
fan Giuseppe Maria Crespi*
fan Jean-Louis Théodore Géricault**
Har romte liket net sa rom
mei oanrjocht, kast en planken,
se is mar lyts, de rêch wat krom,
har rjocht op heger is te tankjen
oan de opstap en har eigen wil.
De keuken leit har nei oan ’t hert,
dat kloppet foar it bêste,
wat sy foar ’t folk op tafel set,
sy komt it earst en stapt as lêste
op, dan wurdt it yn har romte stil.
De hannen binne út it sicht,
it oanrjocht lang ferlitten,
de rêch is krom, de holle licht,
mar dêrom sil sy it net litte…
troch de delstap slyt de eigen wil.
Foar ’t samar kiezen slacht it hert
wat fûler, mar it bêste
komt har nea ta, sy treft it net
en giet faak fuort as alderlêste…
’t is sa dat sy moarn wer komme sil.
* Giuseppe Maria Crespi (1665-1747)
Skilderij ‘De kokkin’
** Jean-Louis Théodore Géricault (1791-1824)
Skilderij ‘De gokferslaafde’
september 6, 2017
fan Georg Friedrich Stettner*
Wy wenje hjir al jierren,
ha it yn dit doarp nei ’t sin,
twa susters mei ferskil yn aard,
ik hâld fan himmel, ’t moat wol skjin,
Marije hat by tinken baat.
Neat mis mei har, mar juster
wie ’k de hiele dei yn ’t spier,
want Jezus wie by ús te gast,
sy siet by him, sa foar de sier,
ik yn de wear, lykas dat past.
Faaks hie ’k it sa net sizze
moatten, mar it siet my heech
dat Jezus har dêr sitte liet,
wylst ik mar soarge, hie it dreech,
ik frege inkeld hoe’t dat siet.
Ik hie it net ferwachte,
mar it is no ienkear bard,
ik kriich in snútslach, sy gelyk,
Marije keas it bêste part,
ik stie mei ’t soargjen moai te kyk.
* Georg Friedrich Stettner (stoarn yn 1639)
Skilderij ‘Jezus yn it hûs fan Marta’