mei 27, 2017
fan ûnbekend*
Us master wie net yn syn âlde dwaan,
hy koe it net rjocht fine
oft Jezus wol syn eigen master wie,
dus moasten wy it antwurd jaan
troch nei te gean wat Jezus die,
teminsten… ’t kaam dêr wol op del.
Dus mei ús trijen nei him op ’en paad
om him al gau te finen
by al it folk dat om him hinne stie;
doe namen wy ús kâns te baat:
de fraach oft hy dy master wie
dy’t komme soe, klonk justjes skel.
Hy woe, wy moasten om ús hinne sjen,
dan soe syn ljocht wol skine
op al it folk dat better wurden wie,
gjinien gie om syn kwaal ferlern,
hy stie har by mei rie en die,
dêr kaam it hielendal op del.
Us master koene wy doe antwurd jaan:
‘By Jezus is ’t te finen!’
* Missale Romanum
Ofbylding ‘Jehannes stjoert learlingen nei Jezus’
mei 26, 2017
Ut it skûtsje-argyf 2005
Starums fiskers skôgen faak de loft
by buiïch waar, dan koe de wyn
de Iselmar yn see feroarje;
dus mar rap de haven yn
as wolken wâlen ta in kloft.
Skippers sylden op ’e Iselmar
wylst boppe har de driging hong
fan daliks sil it waar feroarje,
wat djip yn de koppen krong:
de haven waard de krekte kar.
Skermen op en seilen dan mar del,
de fiskers hawwe grut gelyk:
in kalme see kin wol bekoarje,
mar… slaan weagen tsjin de dyk,
dan wurde sels de fiskers kjel.