april 22, 2017
fan ûnbekend*
It moat my fan it hert,
de lêste tiid hie ’k net myn draai,
want jild is ek net alles,
ik hold my krekt oan Romes wet,
dus wat ik die, wie wol legaal.
Ik wie net populêr,
it folk gie my ’t leafst út ’e wei,
myn tol wie faak tefolle,
mar sis no sels, de fraach wie wêr
koe ’k hinne mei myn jildferhaal.
Yn ien klap wie ’k derút,
earst út ’e rie, doe út ’e tol,
ik hoegde neat te sizzen,
want Jezus rôp, by einbeslút
ha ’k elk útnoege foar it miel.
Mar wer wie der krityk,
want Jezus wie foar my te gol
as garder, ek fan sûnden,
mar sis no sels, ik bin no ryk
as minske, diel fan it gehiel.
* Skilderij ‘Ropping fan tolgarder Levy’
april 21, 2017
Ut it skûtsje-argyf 2005
Lytse Ale moast nei skoalle,
dus fan board, sa’t dat doe gie,
syn mem sei: ‘Leave jonge,
’t is net oars’… syn heit woe ha:
‘By omke komst op Smelle Ie’…
dus sette Ale op ’e smelte ta.
Lytse Ale hie de holle
net allinnich by it boek,
stie leaver by de Smelle
Ie en woe dêr niget ha
oan wyn en weagen, hy waard tûk
yn ’t sjen fan smelle wetters, dus doe sa.
Grutte Ale fan De Lemmer,
ek wend oan de Iselmar,
lei foaroan op ’e Feanhoop,
want sa woe syn lot it ha:
by omke wie de heit syn kar,
mar Ale pakte ’t earste plak, no sa.
* Ale Zwerver