Lake Poets

fan ûnbekend*

Sy kamen mei in lege holle
nei it mardistrikt yn Ingelân
om dêr in jier te bliuwen,
op it iepenst each en ear
om dêrnei ’t dichtsjend op te skriuwen.

Se seagen oer de kleare weagen
nei de heuvels oeral yn it rûn
en hegerop de bergen;
troch te klimmen wie wol klear
dat hichten hiel wat fan har fergen.

Mei swolgen dronk de geast fan ’t lânskip
oant de holle, ek it hert wie fol,
se kamen swier wer ûnder;
mei it dichtsjen rekke gear
wat sy beseagen as in wûnder.

Foto ‘Derwentwater’