It noarden joech de folle laach,
mei wyn en weagen gie it oan
op Starum, klear foar striid en krêftfertoan,
in reef deryn wie net in fraach.

De skoaten oan en nei de start,
de skûtsjes kniepen hingjend op
mei wite wolken foar de bolle kop,
neat wie it skippershert te bar.

De breedste koppen batsten yn
de weagen op, De Jouwer lei
al foar, mar ’t Snitser twadde plak stie faai,
dat lei him oan de noardewyn.

Hy siet op ’t keatting en seach soer,
want beide fuotten rekken wiet,
sa giet it as de noardewyn strak stiet,
de fok yn tearen, dan is ’t oer.