Wylst de wyn de Heger mar beweage,
tugen krûpten klappend heech,
lei Hylke* mei in blein yn ’t leech
as kûsdoek op ‘e wang
en mei in flues foar eagen.

Syn manier fan lege konsintraasje
brocht him yn de djippe trâns
fan skûtsjeskipper gryp dyn kâns,
mar slomje net te lang,
want winne dochst mei faasje.

Noch betize nei ’t bewusteleaze
trainen sette er útein,
hy like by de start ferslein,
mar sûnder trâns of twang
hat Hylke heger keazen.

* Hylke de Vries finishte as fiifde