Terhernster skoften

Ut it skûtsje-argyf 2013

De iere moarn joech tonger oan,
in bolderlûd, in smoarge loft,
mar op it wetter lei de hope
fan it tsjerkeskip, in oare toan…
it starten duorre noch in skoft.

It wie safier, de startboat lei,
de boei waard yn it wetter ploft,
omheech en der wer yn, in oere
lang, in kapmiuw wiisde sels de wei,
it starten duorre dus in skoft.

’t Gie oan, de sinne liet him sjen,
briek lûdleas troch de wolkeloft
en friet de lêste wyn, gjin hope
mear op striid, de kapmiiuw rôp as fan:
‘Jou my noch mar in langer skoft.’