Ut it skûtsje-argyf 1979
De moarn mei langer tsjuster wêze
foar de slûge yn de dream fertiisd,
mar lit him let it jûnsread lêze,
ljocht dat nei de simmertiid ferwiist.
Wat soe dy iene oere sizze,
hiene Nazi’s net itselde flikt,
de sinne kin syn wei ôflizze,
mar wat hat de skippersfloat berikt?
De wraak wie simmers oan de sinne,
want dy friet by ’t starten alle wyn,
gjin skûtsje koe in wedstriid winne,
koarten se net trije rûtes yn.
|