Oan de ein fan ’t wâld stiet faak gjin wyn
en hingje blêden as ferlamme,
stam en tûken hâlde rêst,
mar skippers ha de smoar dan yn,
want skûtsjes kleve as magneten fêst,
it moat op silen ta, ferjamme!

Twirkeheinend driuwt it by Wâldsein
foar Snitser Jan* en Feanster Tjitte**
om de prizen board oan board,
mar alles is noch lang net sein:
want wylst foar Tjitte ’t lêste suchtsje smoart,
sil Jan nei de fiktoarje sjitte.

Wêrom driuwkje as it flugger kin?
Op klompen is soks oan te fielen:
motor oan, omheech de gyk
en rêstich om dy hinne sjen,
sjedêr ek noch in farrend flot publyk,
dan is ’t mei ’t skûtsjesilen pielen.

* Jan van Akker
** Tjitte Brouwer