februari 3, 2017
Ut it skûtsje-argyf 2004
In twirke, flaachje en ek neat,
de wyn gie leaver lizzen,
wurch fan al dat sinnewaar,
dat op De Lemmer rûn gjin baar
oer ’t strân, wol folk fierhinne bleat,
de skippers hiene neat te sizzen.
Se dreauwen yn de Lemster baai
as lamme wetterfûgels,
alle fjirtjin troch elkoar,
de iene skampte sleau de oar,
se krigen tagelyk de draai,
fan bûten kalm, ynwindich kûgelsk.
Foar ‘Oeral thús’ begûn it bêst,
sels op it Lemster wetter
wie er yn syn elemint,
mar oeral wêr’t ien neaken rint,
wurdt soms de earste alderlêst,
gefoelens reitsje op ’e kletter.
april 4, 2018
april 2, 2018