De Snitsers sakken troch it dek,
want rust hie ’t stiel ferfretten,
dat de skipper miste syn hâldfêst
en sûnder skrep wie ’t al te gek,
gjin poat koe hy fersette.

Se lasken ’t nije achterdek
en lieten dat net witte
oan de mannen fan ‘wy hâlde fêst
oan ’t âlde’, soks wie al te gek
en sneu fan al dat switten.

De fraach wie: moast it der wer út
of koe it sitten bliuwe?
’t Snitser skuldferhaal joech it hâldfêst:
kosmetysk stiel wie ’t einbeslút,
mar bleau de Pan dan driuwen?