It bowlingsintrum wie it plak
foar ’t skûtsjefeest, in fêste regel,
hoewol’t de baan wie smel en flak,
gie ’t op dy jûn net om de kegel.

Fiif manlju spilen yn ’t orkest
de kegels fan de rûne skonken,
net ien kear klonk der in protest,
der waard op it ferline dronken.

De Snitser Pan socht leaver ’t heil
yn ’t silen op it wide wetter:
foar ’t lichte waar in holler seil,
dus gie it om in feest foar letter.

Fûl smiet de Pan him yn de striid,
in feestlik oansjen sûnder kegel:
Ahoy De Lemmer, wol betiid
seach elkenien de Snitser spegel.