Wat tichterby wat better sicht
op hoe’t de skippers stride,
mar it wetter rekket ticht
mei boatsjes, eigen en ek hierde.

De skipper skelt syn strôte heas:
‘Dêrwei, ferdomme, kloaten!’
Mar de kloaten rôlje kreas
krekt tusken boei en ‘bolle boaten’.

‘Se fine my miskien in seur,’
sei Dicky* fan de Panne,
‘sjitte mei in mitrailleur
kin ’t folk net fan de mar ôf banne.’

Doe kaam er op it farferbod
foar alle wedstriidmarren,
skippers soene dan as god
sa from de lege rûte farre.

Gjin kloaten mear op ’t skûtsjefjild,
mar wol de reade bollen,
om’t tenei de regel jildt:
derachter, dat gjin deaden falle.

* Dicky van der Werf