De tonge stekt in stikje út ‘e mûle,
want it komt der hjoed op oan,
kontrôle by syn skûtsjekop:
in streekje foar… wat út it krop?
Hy rekket fuort net op ‘e doele.

Lit Eldert Meeter en syn skûtsje rinne,
’t komt net op in streekje oan,
hy hat it silen yn de kop
en stribbet smachtsjend nei de top
salang’t syn lea it rêde kinne.

Hy makket stiel en seil sels mei syn soannen,
wat gjin skipper yn him hat,
draait seil en fok mei stiel heech op,
net heech hat hy it eigen krop,
de top wurdt helle mei mear hannen.

Lit Eldert op it eigen skûtsje sile
oant er wurdt dé kampioen,
dan roppe trije soannen: ‘Stop,
it nije skipperslaach stiet op,
do meist mei stiel en seilen piele.’