It wie in waarme dei
mei oer de tritich graden,
mar it gong yn ’t wylde wei,
de wyn socht rare paden.

De Sânemar wie wiid
genôch om frij te farren;
twirren fjurren doe de striid,
se ha elkoarren narre.

Hoe’t Ulbes* Frisia
syn frijheid jilde litte
woe, mar hy fertize sa
mei ’t Fean fan sweager Tjitte**.

Hoe’t Klaas*** fan rom Wâldsein
net wiis wie mei de nauten;
hy ûntspoarde as in trein,
in arke lei yn flaute.

Hoe’t Loadewyk**** besleat:
ik hysje hjoed it âlde;
’t skuorde troch de Folkertssleat,
it seil koe it net hâlde.

Hoe’t Cor***** lei op ien ear
mei ’t alderlichtste skûtsje;
skoaten los en komt der mear,
dan is ’t it lêste rûtsje.

Fiif skûtsjes út ‘e striid,
gjinien hie dat ferwachte;
mei wol tritich, hjit en wiet,
waard winner ’t swiere Drachten.

* Ulbe Zwaga
** Tjitte Brouwer
*** Klaas van der Meulen
**** Loadewyk Meeter
***** Cor Salverda