De jierren telden ek foar Lodewyk,
net dat er stjoerleas wurden wie,
hy hie it roer noch fêst yn hannen,
seach ek skerp it ûnderlyk,
woe stommegraach noch ien kear flamje.

Nei trettjin jier wer skûtsjekampioen,
dat wie wat hy foar eagen hie,
dêr jokken fan syn skippershannen;
op De Lemmer hied er wûn
de earste striid, mar doe ferjamme…

It dykpublyk wist net wêr’t Lodewyk
ynienen wie of wat er hie,
want hy foer net mear yn de rige;
foar de man wie gjin ûntwyk
doe’t Jouster Anne* him bedriigde.

De punten telden swier foar Lodewyk:
gjin kampioen, wol âld en bryk.

* Anne Tjerkstra, debutant