Twa kampioenen

It wie noch yn de iere moarn
doe’t út De Lemmer foer De Jouwer,
op ’e sleep troch ’t memmeskip
om middeis foar de ear te silen;
fan de fûken kaam de fisker oan,
de bun healfol, syn deistich brea,
hy koe der krekt foar lâns.

De middeis rûn de spanning op
mei hurder gong, de romte nauwer
tusken skûtsjes yn de striid,
’t wie as de duvel ek mei spile:
rom de skoaten, taktysk nei de top,
de Feansters leine lang foar dea,
Grou pakte sa syn kâns.

Twa kampioenen kamen út
de striid, de iene wie wat gauwer,
kriich formeel it folste rjocht,
de oare koe wat flugger sile,
wie moreel de winner, in salút
fan ear, sa spannend wie it nea,
foar Grou en ’t Fean de krâns.