Well done James Weldon Johnson

fan ûnbekend*

Kin in swarte skriuwer wêze,
dichter, konsul, advokaat?
It is de fraach, net fan in blanke
mei it oardiel al paraat,
it antwurd is yn ’t hert te lêzen.

James syn mem mocht der wol wêze,
song har soan de wierheid foar:
foar swarten wankten kleare kimen,
dus: ‘Sjong mei elkoar yn ’t koar
dat opkomt foar wa’t noch net lêze.’

James syn stim hat fierder klonken
as yn stegen muorreswart,
syn liet wie ek op wyt te rymjen:
Broadway die him net tekoart,
’t fjoer lôge op út songen fonken.

Roosevelt fong op de klanken,
stjoerde James as konsul út,
in swarte dy’t it libben kleure
mei syn jeften, ta beslút
seach hy de kleare kimen wanken…

… foar syn folk nei ’t minder wêzen,
yn de striid dêr boppe-út,
op ’t lêst lykweardich oan de blanken.

* Foto ‘James Weldon Johnson’