Torashiro Kawabe

fan ûnbekend*
fan ûnbekend**

De eagen kâld, de lippen strak,
de holle heech, wat giet der om
yn ’t militêre kronkelbrein
dat al salang yn wurking wie
of is it dien mei ’t sjittend tinken?

It tinken brocht him earst teplak
yn Moskou, tichtby Stalins styl
om wreed te moardzjen sûnder ein,
wat al salang yn wurking wie,
hy waard betsjinne op syn winken.

Hy kriich yn ’t heitelân syn plak
yn ’t leger as de generaal
dy’t sjitte koe, syn slach wie slein
mei alles wat yn wurking wie:
Japan liet skip en minske sinke.

Dochs kriich er lang net syn gerak,
moast oansjen tsjin in nederlaach
en leech wie hiel syn kronkelbrein,
dat doe op slach út wurking wie,
noch lang liet hy de echo klinke…

… fan oarloch giet fan plak nei plak,
fan âld Japan oer Moskou nei
nij Oekraïne oant de ein;
as neat mear fol yn wurking is,
feroaret dan it sjittend tinken?

* Foto ‘Torashiro Kawabe’
** Foto ‘Oarloch yn Oekraïne’