Paul Langevin

fan ûnbekend*

Natuer, privee en polityk,
de fraach is: kin it alle trije
of makket men de bêste kar?
It libben is oan kânsen ryk,
men kin der net genôch fan krije.

Paul Langevin gie foar natuer
en frou en bern, it waarden fjouwer,
syn twadde kar kaam net oan bar;
mei syn natuer wie hy sekuer,
oan Albert Einstein wie er trouwer…

… as oan syn frou en fjouwer bern,
Marie Curie koe sprekken lije,
mei syn natuer hold hy fan har;
de wittenskip gie net ferlern,
dêr koed er net genôch fan krije.

’t Lûd fan nazisme stie him tsjin,
syn sonar heinde de gefaren
op, sa bedarre hy yn ’t far
fan ’t kommunisme, want: ‘Ik bin
ûntkommen oan de heechste baren.’

* Foto ‘Paul Langevin’