Mata Hari

fan ûnbekend*
fan ûnbekend**

Margaretha Geertruida,
famke, berne yn in Fryske stêd,
har dûbelnamme is bysûnder,
mar te lang, wie lang net rêd
genôch en die foar oare ûnder.

Grinzen koe it famke net goed oer,
se bleau net stean, gie der oerhinne,
yn har lôge al it fjoer,
as diggelflammen soe it rinne.

Mata Hari,
dûnseresse oer tsientûzen myl,
har dûbelnamme is bysûnder,
koart genôch, folslein yn styl,
har linigens kaam oer as wûnder.

Grinzen wiene Mata Hari oer,
se gie der yn har styl oerhinne,
freon of fijân, ’t joech gjin moer,
sy waard fan elkenien freondinne.

Mata Hari,
dûnseresse fan de koarte doer,
se libbe dûbel, ’t wie gjin wûnder
dat foar har de rop klonk: ‘Fjoer!’
Sy bliuwt noch withoelang bysûnder.

* Foto ‘Mata Hari’
** Sêne út in film út 1920 ‘Eksekúsje’