J’accuse

fan Emile Zola*

Wat kin de pinne al net dwaan
troch flamjend foar it rjocht te skriuwen,
dat ta stof fertrape wurdt;
de skriuwer kin de oanstjit jaan
om mei ’t beskuldigjende wurd
de haters te ferdriuwen.

It wurd kaam fan Emile Zola,
de jonge dy’t yn earmoed libbe,
ûnderfûn wat ûnrjocht wie;
hy moast it fan syn pinne ha,
syn skriuwen fierde ta de die,
hy hat it net oerlibbe.

Hy skreau foar Dreyfus, offisier
beskuldige fan spionaazje,
wylst er wol betrouber wie;
Zola hold Dreyfus’ wurd foar wier,
want wêrom wie in Joad syn die
net rjochte op ’e naasje?

‘J’ accusse’ joech de ear werom
oan Dreyfus, gjin diskriminaasje,
mar sa tocht net elkenien;
hoewol’t Zola fertsjinne rom,
waard him troch ien de dea oandien,
foar Frankryk in blamaazje.

* Emile Zola (1840-1902)
Iepen brief ‘J’ accuse’