september 15, 2019
fan ûnbekend*
fan ûnbekend**
As jonge dreamde hy oer see,
omdat de fierte oan him loek,
mar dreamen brochten him net fier,
dus tichterby skreau hy in boek.
Fierhinne gie it oer himsels:
fereale wie er op in faam,
har hert stie net foar him yn ’t kier,
sadat it boek it foartou naam.
It loek him yn de dream werom
en dêryn fûn er in idoal,
de keunst joech oan it libben sier,
syn wurden waarden ta symboal.
Sa waard ferneamd Alain-Fournier,
mar fier brocht hy it fierder net:
as luitenant stoar hy al ier,
gjin boek hat him it libben ret.
* Foto ‘Alain-Fournier’
** Foto ‘Grêf fan Alain-Fournier’
oktober 27, 2024
oktober 20, 2024