Beukers fan heit Stalin

fan ûnbekend*

Hjir stean wy, beukers fan heit Stalin,
want ús memmen wurkje op it lân,
dêr’t heit foargoed de baas oer is,
syn wurd stiet boppe alle hollen,
mei ús takomst is neat mis.

Wy geane mei ús juf nei skoalle,
dy’t ús sjonge lit by de trompet
in ferske op ús leave heit,
tink net dat wy net leare wolle,
dogge alles wat heit seit.

Wy ha gjin oare as heit Stalin,
mem seit dat dy oare wie koelak
en dat dy neat te sizzen hie,
hy wie op ’t eigen lân tefolle,
dus mei him wist heit wol rie.

No rinne wy as bern fan heity
Stalin mei syn wurden troch it lân
oer oare heiten hinne nei
ús boarterstún om op te dollen…
nee, neat út ’e skiednis wei.

Foto ‘Russyske beukers’