Alexander Fleming

fan ûnbekend*

Baktearjes op ’e buorkerij,
ûnsichtber, net te tellen,
Alexander wist hoefolle kij
der wiene om te melken.

Foar sike kij in medisyn,
it gie ek op foar minsken,
Alexander seach ’t belang wol yn
fan ’t deadzjen fan baktearjes.

Soldaten rekken út ’e striid
mei wûnen, troch ynfeksjes
rekke mannichien ek út ’e tiid,
sa wûnen de baktearjes.

Mar Alexander kriich de kâns
om wrâldwiid te genêzen
mei in skimmel, stridend foar balâns,
de dea fan de baktearjes.

Lit Alexander nei syn dea
de deastek jaan oan ’t firus,
dat him oer de wrâld ferspriedt as ea
tefoaren de baktearjes.

Foto ‘Alexander Fleming’