Albert Berry’s driuw

fan ûnbekend*

Hingjend tusken wolk en ierde,
stadich fallend ûnder doek,
fernimt men de sensaasje
fan it sweven op termyk;
oan earn en falk gelyk
sil men de earmen spriede.

Albert Berry hat fernommen
wat him dreau de hichte yn:
it útsicht op prestaasje,
earste, oan gjinien gelyk,
tichtby it himelryk
en swevend ûnderkomme.

Fûgels kinne hingjen bliuwe
op termyk, dreaun troch de wyn;
de minske komt mei graasje
swevend op de ierde del…
de earste bliuwt yn tel,
lit him op eare driuwe.

* Foto ‘Albert Berry’