Jim kamen nei Malawi, westerlingen,
mei de seine yn it wyt
en harken net nei ús ferwyt,
mar meanden troch om hjir jim heil te bringen.De woartels, fêst yn Afrikaanske ierde,
sniene jim ús meanend ôf;
tradysjes waarden wy ûntrou
en moasten foar jim evangeelje bliede.

Us waarme hert, dat foar de foarfaars kloppe,
joech it bloed troch oan de bern,
mar hat troch jim de slach ferlern,
ferkuolle is it, op in klop nei stoppe.

De lêste klop is foar ús eigen Kristus
mei in glânzjend swarte hûd
en ynkarnaasje yn ús bloed
en fleis, dit eigen evangeelje is ’t dus.