De minske, fan de wrâld ôfsletten,
eagen ticht, de holle licht foaroer,
hat weet fan plak noch doer,
ferleit yn ’t inerlik syn swetten.

It is as sit er stil te sliepen
wylst er fan it grut hielal net wit
en alles glide lit,
mar wrâlden geane foar him iepen.

Bedjipjend taast er nei de lichte
yn in dialooch mei elk gesicht
en rikkend krijt er sicht
op wat him tastreamt út ‘e hichte.

Sjoch ek: Religy
Alef, Beet, Gimel, Dalet, Hee, Wav, Zaijn, Chet,
Tet, Joed, Kaf, Lamed, Mem, Noen, Samech, Ajin,
Pee, Tsadi, Koef