In muorre fan de hurdste stien,
de poarte is net iepengien,
de dei is tsjuster as de nacht,
de fijân hâldt al lang de wacht,
mar sjoch, de kimen ljochtsje op,
de muorre keart, stiet op ‘e kop,
de doar is iepengien,
hoe is dy kear ûntstien?
It barde op ‘e iere moarn,
doe klonk de toan fan rammehoarn,
in lûd jûchhei briek troch de dei
en naam de sterke muorren mei
fan Jericho, de grutske stêd
lei iepen oer it hiele mêd,
sa kearden mei in rop
de muorren op ‘e kop.
In segel op ‘e strangste wet,
want Haman hie syn sinnen set
op Joadebloed, doe’t Mordechai
syn holle bûgde net dy dei,
mar hark hoe’t Ester pleite by
de kening alle Joaden frij,
de wrâld stie op ‘e kop,
want Haman hie de strop.
It wie noch foar it Pesachfeest
dat Jezus keas foar ’t sljochte bist,
Hy wie al troch de poarte gien,
it folk hie ’t boadskip net ferstien,
it woe in kening fan de macht,
in Davidssoan mei pronk en pracht,
mar bern, sy libben op,
de wrâld kaam op ‘e kop.
Sjoch ek: Religy Karnavalstsjinst
|
