Wize: Liet 255 út it Lieteboek foar de tsjerken
Trije is it rjocht fan skippers:
skip op weagen en op wyn,
farrend oer it dragend wetter
krije skippen gong deryn,
trije is it tal dat oanjout
God de Heit en Soan en Geast.
Andrej Roebljev
Ear de Geast dy’t hillich striele
mei it fjoer op ’t Pinksterfeest,
doe’t it ek begûn te waaien,
hege wyn foar minskegeast
mei it boadskip fan it heil troch
God de Heit en Soan en Geast.
Galiléa, gea fan fiskers
mei de netten yn de see,
dea lei doe it stille wetter
foar gjin minskefisker ree,
dy’t it heil dochs bringe moast fan
God de Heit en Soan en Geast.
Galiléa, domisily
fan dat jonkje, Minskesoan,
dy’t weromkaam om te stjoeren
op it nije libben oan:
‘Doop elk minske yn de namme
fan de Heit, de Soan en Geast.’
Mozes kappe stiennen platen,
’t wie al foar de twadde kear
dat hy klom mei iepen earen
foar it Wurd fan God de Hear:
‘Do silst hearre nei myn Namme,
trettjin kear sprek Ik dy út.’
God kaam del yn folle gloarje
op ‘e berch dêr’t Mozes stie,
rôp doe trettjin kear syn Namme
en ferbûn dy mei de die:
‘Grut yn goedens sil Ik wêze,
wit dat Ik it kwea ferjou.’
Trije is it rjocht fan skippers
dy’t wy binne yn ’t bestean,
farrend op it dragend wetter
is de geast as wyn ús lean,
trije is it tal dat oanjout
God de Heit en Soan en Geast.
Refrein:
Ear oan God de Heit, de Skepper,
ear oan God de Soan dêrta,
ear de Geast dy’t hillich strielet,
trije-ien, halleluja!
Halleluja, halleluja,
trije-ien, halleluja!
Sjoch ek: Religy Tsjinst fan Trije
|